Hayat... kocaman, aptal bir şakadan ibaret çoğu zaman. Hakemlik yapmaya zorlandığınız seyircisiz, oyuncusuz bir basketbol maçı gibi... Düpedüz bir yalnızlık, tek sahip olabileceğiniz... Maçın sonucu, kimin kazandığı bilinemez; tek gerçek, sizin kaybedeceğinizdir...
Tek kişilik bir tiyatro gösterisidir, her bir yaşam... Her yaşamın tek oyuncusu, tek seyircisidir de aynı zamanda... bazen gülümseyen, bazen kahkahalara boğulan, bazen ağlayan, bazen ayakta alkışlayıp, bazen memnuniyetsiz kalan...
Yaşarcasına okunan her kitap kendi öz yaşantınızdan ibarettir... Sevdiğiniz her bir kişi sizin gözlerinizle size bakar... Yanan her ateş sizin nefesinizden çalar...
Her bir yaşam eşsiz birer yalnızlık öyküsüdür, anlatılmaya çalışılan... Korkma! Çünkü, yalnızlıktan değil, yaşamaktan korkuyorsun aslında...
Gülümse, öyleyse... Çünkü, hayat... kocaman, aptal bir şakadan ibaret çoğu zaman.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder