Okuyucu!
Seni biraz özledim, çok değil… biraz. Ama özledim, bunu önemsemelisin. Sen de
beni özle mesela, bazen be! Azıcık… meraklan biraz lan. “Sesi soluğu çıkmıyor,
öldü mü acaba bu karı?” diye düşün.
Merak
demişken, sana bir soru : Bu bitemeyenlerin ne olduğunu merak ediyor musun lan?
Etsene, lütfen… gerçi etsen de, etmesen de farkı olmayacak. Zira maksimum iki
cümle sonra açıklayacağım. Belki de hemen şimdi?
Tabii
ki… buyurunuz…
Cümleler
oğlum işte… bitmiyorlar, bitiremiyorum. Sırf bu yüzden virgül ve üç noktaları
icat edenlere dua edebilirim, etmişimdir de. Neden olmasın? Sen de et okuyucu…
çok büyük insanlar onlar.
Tek
nefeste okunamayan cümleleri hep sevdim okuyucu, bunu anlatabilmem mümkün
değil. Upuzun cümleler harikadır. Tek kelimeyle de pekâlâ anlatabileceğim pek
çok şeyi sayfalarca yazmışımdır… çünkü öyle seviyorum. Laf salatası yaptığımı
düşünme ama çok üzülürüm… Demek istiyorum ki; ayrıntı verilebiliyorsa,
verilmelidir… ya da betimleme yapılabiliyorsa, yapmayan eşektir. (nokta, bu
kadar)
Bu
sebeplerle de… Üç nokta da, virgül de candır. Daha önce bahsettiklerim gibi
değil, ama yine çok büyük bir başka adam demiştir ki: “Nokta arkasına bakmaz,
söylenecek her şey söylenmiş ve geride kalmıştır.” ve bu biraz üzücü, sence de
öyle değil mi? Ha, bu arada bu cümleyi de araştırma, çünkü tam olarak o şekilde
söylemedi o adam ve ben de kelimesi kelimesine hatırlamıyorum nasıl
söylediğini… unutuyorum ne yapayım? Folik asit bitmiş vücutta, hafıza da onunla
beraber yitip gitmiş… ve üstelik bu seni hiç ilgilendirmez… hem sonra sevdiğim
her şeyi ve herkesi tanımanı, bilmeni istemiyor da olabilirim. Nedir yani?
Olamaz mı? Her neyse… bunların şu anda hiçbir önemi yok.
Nokta
üzücü, gerisindeki cümleyi noktaladığı, bitirdiği için. Virgül öyle mi?
Ardındakine de, önündekine de bir şeyler katıyor. Sonlandırmıyor, büyütüyor,
geliştiriyor. Üç noktayı ise açıklamak dahi istemiyorum, bambaşka bir âlem
orası… Orada her şey bitse de, bitmiyor. Bitemez, bitmemeli!
Aşığım
lan üç noktaya, bayağı yani… mümkünse annemi-babamı alıp istemeye gidebilir ve
kendisiyle evlenebilirdim ve küçük, minicik virgüllerimiz olurdu…
Oğlum
dünya çok güzel haa… mutlu ol.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder