Salı, Kasım 05, 2013

İnandık Tamam

Bir süredir psikopat gibi inanmak, inançlı olmak meselelerine takılıyor aklım. Yok oğlum dinden bahsetmiyorum… Bu, herkesin kendi bileceği iş ve beni zerre alakadar etmez. Benim demek istediğim şey genel bir inanç durumu. Hani şu körü körüne bir şeylere, ya da birilerine bağlı insanlar var ya… onlarınki gibi manasız inanmak hali. Nasıl yapıyorlar bunu merak etmiyor musun lan?
Ya bak şimdi, ben de inançlıyımdır… genel olarak. Ama o derece körlemesine değil. Hiç sorgulamadan, önünü arkasını düşünmeden inanmak saçma değil mi? "Kahin misin pezevengin çocuğu? Nereden biliyorsun hiç sorun olmayacağını? Neyin güveni bu?" diyesim geliyor, diyemiyorum.
Hayır, hayır… Özür dilerim yalan söyledim, çünkü diyorum. Söylerim ben, sorarım. Sormazsam kesin çatlarım, çünkü meraklı bir insanım… elimde değil. Ama tabii ki konumuz bu değil… mevzu inanmak… Örneklendirmem gerektiğini düşündüm bir an ama aklıma bir bok gelmedi ki okuyucu… Dur, biraz bekle. Çıkacak o örnek, eminim. Hahahaha! Aha! Çıktı bile… Gördün değil mi?
Lan, iki dakika sazanlık yapma ama okuyucu ya… İnanmak haline örnek mi bu şimdi? Bu, bildiğini bildiğin ve fakat bir yerlere kaldırdığın bilgiye ulaşmak çabasıydı… Şu anda yaptığım şey de mesela o örneği çıkarana kadar seni lafa tutup zaman kazanmaya çalışmaktan ibaret. Neme lazım bakarsın gene anlamayacağın tutar filan, ben açıklayayım da kafam rahat olsun.

...

Çok elim alışmış oğlum, bildiğin bir önceki cümlenin sonuna ‘gülücük ikonu’ koydum ve sildim.

...

Dur, dur konuya dönüyorum… Neydi? Örnek…
Örnek… hımm…
Hah! Buldum! Biraz vasat bir şey ama idare et, kaç zamanlık hukukumuz var okuyucu… azıcık alttan al, azıcık hatamızı ört gözünü seveyim. Babamın hayrına mı kendimi paralıyorum burada, paylaşalım diye işte… senin için. Yoksa oturur günlük yazardım herhalde. Bak gene uyuz oldum sana şimdi, ne ukala insanmışsın, ne pislikmişsin sen be… En ufak hatamı yakaladın mı hemen burnuma sok, tamam mı? Kıl.


Tamam… tamam. Bir çay aldım kendime, sakinleştim. Sen de uslu dur ama bu sefer, anlaştık mı? O tipi yapma işte, yemin ederim kalkar giderim bir daha da gelmem. Oğlum! Bak harbiden küserim… yapmasana ulan!


Seni, bu Dünya’da yapayalnız bırakmaya gönlüm razı olmadı lan okuyucu… gene geldim.
Nerede kalmıştık? Haa… ben örnek verecektim, sen de pis pis sırıtıyordun o esnada, şevkimi kırmıştın. Tamam, tamam takılmayacağım bu defa. Direkt yazıp kaçarım ben hacı. Ondan sonra, sen düşün…


Hani gerzek dergilerdeki ilişki testlerini çözüp de çıkan sonuca inanıp sevgilisiyle kavgaya tutuşan ablalar var ya… Hah işte onlarınkine benzeyen bir inanç durumundan bahsediyorum. Nasıl oluyor da oluyor?
Ya da ne bileyim… hani bir abi vardır ve bunun etrafında üç beş adam dolaşırlar, abinin her dediğini kanunmuş gibi uygular bunlar… Dünya’nın en dangalak cümlesini kursa da, kesin doğrudur o adamlar için. Üzerine düşünme gereği dahi duymazlar filan…
Off! Bak ya… bu düşünme engelli yalakalardan ben de istiyorum ha. Bana da bulun. Ben söyleyeyim, bu geri zekalılar “amin” filan diye dolaşsınlar önümde, arkamda. Hahaha! Çok güzelmiş be!

Hadi lan okuyucu… yaparsın sen! Aslansın, kaplansın, süpermensin!

Hiç yorum yok: